Blog

Rozpoczynając pracę jako trener TUS nie sposób jest pominąć wprowadzenie teoretyczne do całego spektrum zagadnień związanych z tematem umiejętności społecznych. Punktem wyjścia wydaje się być zatem pochylenie się nad definicją umiejętności społecznych. Dzięki rozumieniu czym są i jaką pełnią funkcję w życiu każdego z nas będziemy mogli skoncentrować się nad sposobami ich rozwoju.

Zawód nauczyciela należy do grupy zawodów o podwyższonym ryzyku wystąpienia wypalenia zawodowego. Związany jest z dużą odpowiedzialnością, stresem i podatnością na opinię publiczną. Dodatkowo, często ambicje oraz kreatywność nauczycieli blokowana jest przez system, w którym są osadzeni. Wszystko to (i na pewno wiele więcej) w połączeniu z indywidualnymi zasobami jednostki może prowadzić do zniechęcenia i wyczerpania – a docelowo do wypalenia zawodowego.

Jako osoba pracująca z dziećmi z pewnością wiesz, że niekiedy trzeba włożyć wiele starań w to, aby dziecko chciało aktywnie uczestniczyć w proponowanych aktywnościach. Specjaliści dziecięcy wielokrotnie wertują książki, przeszukują internet czy uczestniczą w różnego rodzaju szkoleniach, które wyposażają ich w coraz to nowe metody, narzędzia i pomoce.

W ostatnim wpisie czytaliście o tym, czym jest kreatywność i jaką rolę pełni w pracy z dziećmi. Zgodnie z zapowiedzią dzisiejszy artykuł to odpowiedź na pytanie – jakie gry i zabawy możesz zaproponować dzieciom w duchu kreatywnego myślenia?

Dzieci to niezwykła grupa odbiorców. Rozwijają się wielozmysłowo – poprzez poznawanie i eksplorację. Z natury są kreatywne i myślą nieszablonowo, a my dorośli niejednokrotnie musimy nagłowić się, by wzbudzić w nich zainteresowanie.

Najprościej mówiąc empatia to zdolność współodczuwania. Dzięki empatii jesteśmy w stanie odczytać i zrozumieć emocje oraz potrzeby drugiego człowieka. Pozwala nam to na dopasowanie swoich zachowań do konkretnych przeżyć osoby, z którą pozostajemy w relacji.

Człowiek jest istotą społeczną. Od początku swojego życia funkcjonuje w otoczeniu bodźców społecznych, tj. głos czy uśmiech opiekuna, które stanowią początek naturalnego rozwoju umiejętności społecznych dziecka. Z biegiem lat, w procesie socjalizacji dziecko poszerza swój repertuar zachowań i wykształca coraz to nowe sposoby funkcjonowania w sferze interpersonalnej.

Pojęcie normy społecznej tłumaczone jest wielorako. To, co wydaje się najistotniejsze w charakterystyce normy społecznej, to jej wpływ na zachowanie. Norma stanowi wzorzec postepowania przyjęty w danej grupie i reguluje funkcjonowanie jednostki, która z zasady zobowiązana jest jej przestrzegać. Stosowanie się do norm przyjętych w danym środowisku jest wyrazem osobistej przynależności oraz poszanowania jej członków. Przykładem normy społecznej może być przywitanie na dzień dobry czy ustąpienie miejsca starszej osobie w autobusie.

Rodzicielstwo niezależnie od okoliczności stanowi duże wyzwanie. Nagle jako rodzice, stajemy się odpowiedzialni za istotę, której bezpieczeństwo i komfort zależy od nas. To czas pełen wyzwań, których zwieńczeniem jest możliwość obserwowania rozwoju naszych podopiecznych. Jako rodzice od dnia narodzin dbamy, by dziecko doświadczało miłości i ciepła oraz staramy się zapewnić mu jak najlepsze warunki do poznawania świata i otaczającej rzeczywistości.